بررسی تأثیر نوع جنگلکاری بر ویژگی های کیفی و ذخیره کربن خاک در ایستگاه صفرابسته، استان گیلان

از آنجایی که نوع پوشش گیاهی بر ذخیره کربن آلی خاک و خصوصیات کیفی خاک تأثیر بسزایی دارد، به منظور بررسی این تأثیر، دو منطقه با توده خالص دارتالاب و مخلوط صنوبر و توسکا در ایستگاه تحقیقاتی صفرابسته استان گیلان انتخاب شد. در هر توده پروفیل های خاک حفر و خصوصیات مورفولوژیکی، فیزیکی و شیمیایی در آنها مطابق روشهای استاندارد مطالعه و اندازه گیری گردید. بررسیها نشان داد که میانگین وزنی قطر خاکدانه ها، وزن مخصوص ظاهری و هدایت هیدرولیکی خاکها در دو قطعه تفاوت معنی داری (01/0>p) دارند. پایداری خاکدانه ها و هدایت هیدرولیکی اشباع در توده دارتالاب بیشتر از توده صنوبر و توسکا بود. توده دارتالاب به دلیل داشتن مقدار کربن آلی بیشتر، دارای وزن مخصوص ظاهری کمتری بود. درصد کربن آلی با اندازه خاکدانه ها رابطه مستقیم و با مقدار کربنات کلسیم رابطه معکوس نشان داد، به طوری که حداکثر تجمع کربن آلی در خاکدانه های با قطر بزرگتر از 6 میلی متر و حداکثر تجمع کربنات کلسیم در خاکدانه های با قطر 25/0 تا 6/0 میلی متر مشاهده شد. مقدار ذخیره کربن در لایه های آلی و معدنی توده صنوبر- توسکا به ترتیب 50/112 و 73/85 و در دارتالاب به ترتیب 08/123 و 97/102 تن در هکتار بود. یافته های تحقیق نشان داد که توده دارتالاب در مقایسه با توده مخلوط صنوبر و توسکا کربن آلی بیشتری در خاک ذخیره می کند و نوع پوشش گیاهی تاثیر معنی داری بر ترسیب کربن در خاک دارد و از این طریق خصوصیات کیفی خاک را کنترل می کند.